شنبه ۲۴ تیر ۹۶ ۱۲:۲۹ ۴۱ بازديد
بطور كلي در يك بلبرينگ دو نوع عيب ممكن است اتفاق بيافتد:
* يكدسته عيوبي كه بصورت يكنواخت و گسترده برروي اجزا متحرك ياتاقان بوجود مي آيند، كه در اصل ناشي از توليد و ساخت بلبرينگ هستند (عيوب هندسي اجزا، عيوب سطوح در تماس) نظير ناهمواري سطح، موجدار بودن، ناهمراستايي (Misalignment) ساچمه روها و ساچمه هاي خارج از اندازه كه اين عيوب تنها با استفاده از روشهاي زماني قابل تشخيص هستند.اين روشها از پارامتر هاي انرژي يا آماري نظير كورتوزيس (Kurtoisi)، مقدار ريشه ميانگين مربعات (RMS Value)، فاكتور عيب و يا از روش هاي ديگر در حوزه زمان استفاده مي كنند.
* دسته دوم عيوبي هستند كه بصورت موضعي بر روي اجزا ياتاقان ها بوجود مي آيند نظير پوسته پوسته شدن، نشان گذاشتن، فشرده شدن، ترك و سوراخ ها.اين عيوب بوسيله ضربه هاي تكرار شونده قابل تشخيص هستند و هر زماني كه يك المان غلتنده با عيب برخورد مي كند اتفاق مي افتند.هر كدام از عيوب موضعي بوسيله يك فركانس دريافتي، قابل شناسايي هستند كه اين فركانس به مشخصات هندسي بلبرينگ و فركانس دوراني آن بستگي دارد.لازم به تذكر است كه براي عيوب موضعي روش هاي فركانسي موثرتر هستند زيرا با استفاده از اين روش ها هم مي توان عيوب را پيدا كرد و هم رشد و انتشار عيوب را مشاهده نمود.